شعر وطن از فخر عظمی ارغون

جان و تن من باد فدای وطن من
آری به فدای وطنم جان و تن من

جان چیست؟ ز جان بهتر و شیرین‌تر و خوشتر
گر زانکه مرا هست، فدای وطن من

امّید که هر روز جوان‌تر شود از پیش
این کشور دیرینه و ملک کهن من

ای مام وطن، تا به ابد هیچ نباشد
جز زمزمه عشق تو زین پس سخن من

پروانه‌صفت مهر تو سوزد پر و بالم
ای شمع رخت، روشنی انجمن من

با واژه پاینده وطن در جریان است
گر قطره خونی‌ست روان در بدن من

خواهم که پس از مرگ من احباب بسازند
از پرچم ایران عزیزم کفن من

خواهم ز خدا «فخری» دلداده شیدا
پاینده و جاوید بماند وطن من

فخر عظمی ارغون