جایگاه زبان مادری در دستور زبان پدیدارشناسی

زبان مادری چیست؟

کاربردهای زبان مادری کدام است؟

تفاوت های زبان مادری با زبان های دوم و سوم و ... چیست؟

حداکثر راندمان زبان مادری در زبان حداقلی چیست؟

تحلیل نظام فکری دستور زبان پدیدارشناسی در باره زبان مادری چیست؟

بیشترین شنیده ها در باره زبان مادری در امور مربوط به اقلیت های قومی و فرهنگی است. زبان مادری در رابطه مستقیم با زبان بومی و محلی است. موضوعات سیاسی و اجتماعی نیز در بسیاری از مواقع چاشنی بحث پیرامون زبان مادری است. کنوانسیون های بین المللی متعدد نیز در این باره ماده و تبصره هایی دارند. گفتمان زبان در مقیاس جهانی دارای قدرت و شمولی مطلوبی است تا جایی که از سوی سازمان ملل متحد، روزی در سال با عنوان روز زبان مادری نامگذاری شده است. شاید بتوان گفت که حداکثر توانایی زبان مادری در ایجاد گفتمان جهانی و در قاموس زبان حداقلی و ابزارگونگی در حال حاضر محقق شده است.

آیا همه درونداشت های زبان به فعلیت رسیده است؟ پاسخ به این سوال منفی است.

کمترین کارایی زبان در زبان حداقلی ارایه شده است. از این رو زبان مادری نیر در پایین ترین اهمیت ممکن در مباحث زبان شناسی قرار دارد. در دستور زبان پدیدارشناسی، زبان مادری از اهمیت بسیاری برخوردار است. زبان مادری در گذر زمان، تمام آثار گفتمانی تبارشناختی و دیرینه شناختی را در خود دارد. تحولات و سنت های تاریخی هر ملت در زبان آن ملت تخلیه می‌شود. بیشترین آگاهی پیرامون موضوعات گوناگون  در زبان مادری ایجاد می‌شود و فهم امور در زبان مادری بیشترین کیفیت را دارد. زبان مادری جامع ترین خاستگاه اندیشه ورزی است. نشانه های آشکار و پنهان گفتمانی در زندگی انسان معاصر در جوامع مختلف در زبان مادری وجود دارد. دستور زبان پدیدارشناسی اصرار دارد که هر کس می‌تواند به بالاترین کیفیت درک از طریق زبان مادری دست یابد. بسیاری از اختلالات شناختی ناشی از تداخل زبان های مادری، محلی، قومی، ملی، دوم، سوم، چهارم و جهانی است. باید به زبان اصیل بازگشت. دستور زبان پدیدارشناسی با حفظ تنوع زبانی و احترام به تکثر زبان ها و پرهیز از هر گونه استیلای زبانی اعلام می‌کند که حل مشکلات زندگی انسان معاصر وابستگی تام و تمام به حداکثر درک و فهم مشکلات است. این مهم بدون تردید در زبان مادری بیشترین کارایی را دارد. عبور از زبان مادری، عبور از شناخت کامل صورت مسایل است که نهایتا به تداوم و تشدید مشکلات زندگی انسان معاصر انجامیده است، باید نگرش ها در باره زبان و زبان مادری ارتقا یابد.