نشانه شناسی گفتمانی ابیانه: معماری تاریخی ابیانه

ویژگی معماری روستای ابیانه در دوره سلجوقی

اهالی ابیانه در دوره سلجوقیان خانه‌هایشان را بدون حیاط می‌ساختند و به جای آن، یک فضای سرپوشیده (صفه) برای برگزاری مراسم خاص در هر خانه در نظر می‌گرفتند. وجود ایوان مرتفع جنوبی و قرارگرفتن اتاق‌ها در دوطبقه، یکی از وجوه اشتراک معماری خانه‌ها در این دوره بود. معماری خانه‌های ابیانه در دوره سلجوقی بر قرینه‌سازی تأکید داشت و اَشکال و تزئینات جذابی هم در آن به چشم می‌خورد.

ویژگی معماری روستای ابیانه در دوره صفوی

 توجه پادشاهان صفوی به ابیانه به عنوان یک روستای خوش آب و هوا باعث تغییرات جدی و پیشرفت در این روستا شد. در این دوره تزئینات داخل خانه نسبت به دوره پیشین تغییرات اساسی کرد و بر قرینه‌سازی در معماری تأکید بیشتری می‌شد. تعداد صفه‌ها در خانه‌ها هم از یک به چهار صفه افزایش پیدا کرد.

ویژگی معماری روستای ابیانه در دوره قاجار

با تضعیف قدرت صفویان در اصفهان و روی کار آمدن قاجارها، روستای ابیانه هم تحت‌تأثیر رکودی طولانی قرار گرفت. در این دوره تغییرات چشمگیری در سبک معماری روستا ایجاد نشد و تنها تفاوت قابل‌توجه در دوره قاجار، وجود دو کوبه زنانه و مردانه بر روی در ورودی خانه‌های به‌جامانده از این دوره است.